diş fırçası

İpek kuzumun dişlerine yenileri eklenmeye devam ediyor.Sanırım alttan iki adet daha dişi geliyor:) Ben ipeğin dişleri çıktıkça seviniyor mutlu oluyorum.Annelik dedikleri gerçekten hafif delilik hali sanırım.Şimdi dişlerimiz böyle pıtır pıtır çıkarken bakımlarına da başlamayı ihmal etmemek gerek.Hem ipeğin diş bakımı için alışkanlık kazanması hem de sağlıklı dişlere sahip olması için geç kalmadan diş fırçası edinmek istiyorum.konu ile ilgi hummalı bir araştırma içindeyken colgate in web sayfasını gördüm.Anlatımıyla akıcı bilgilendirici bir site olmuş.

Ayrıca Colgete in yeni ürünü sensitive pro-relief 'i iş yerinde denedik genel anlamda memnun kaldık.Fikrimühim olarak aldığım ilk üründü ve çok keyifliydi.

mesele çocuk büyütmek değil

İpek son zamanlarda biraz inatçı,biraz benim istediğim olsuncu.Artık parmak yaşantısına geçtik.Parmakla hiç yorulmadan istediklerini gösterip, illede almak istiyor.Eğer bir şekilde elde edememişse anne ,baba ,bakıcı uygun görmediyse ,eyvah basıyor yaygarayı.Dışarıdan sesimizi duyan acaba minicik bebeğe ne oldu? N'pıyorlar bu çocuğa diyebilir.İlgisini çeken her nesne illa incelenecek.İşte mesele burda başlıyor.Malesef her şey izin verilebilecek durumda olmuyor.Bulaşık makinasından temizler çıkarılıp dolaplara yerleşirken, aradan dereden sıyrılıp elini attığı gibi bıçağı kapabiliyor, yada bir bardak avuçlanıp hızla kaçırılıyor.Evet bunları yaşayarak büyüyecek çocuklar.Belki deneyimleyerek hayatı öğrenecekler.Korumacı , sakınan anne baba çocuğa yapılan kötülüklerden biri bu kesin.Lakin çocuk yetiştirme ayrı bir sanat işiymiş.Çocuk boş bir küp ve onu senin örneklerin, verdiklerin dolduracak.Biraz sakin kalıp düşünmek ,biraz önceden planlamak, biraz hazır olmak gerek.Kriz anlarında ne yapacağımıza nasıl davranacağımıza karar vermek gerek.İpek istediği her ne ise ,elde edemediğinde artık daha büyük tepkiler vermeye başladı.Ancak başta hayır dediğim bir şeyi ağladığı için vermemem gerektiğini biliyorum.

Kısıtlanmak , engellenmek insan psikolojisinde saldırganlığa sebebiyet verir.İpeği engellemek istemiyorum.Daha yumuşak geçişler yapmaya gayret ediyorum.Ara ara ciddi anlamda sinirlerim gerilebiliyor.Böyle durumlarda şarkı söylemeye başlıyorum.Hem kendim sakinleşmeye çalışıyorum hem de ipeğin dikkatini başka yöne çekmeye gayret ediyorum.Çocuklar anne ve babaların davranışlarını taklit ederek öğreniyorlarmış.Stresinizi dışarı nasıl yansıttığınız çok önemli.Sürekli şikayetçi , memnuniyetsiz olmak hem kendimizi hem çevremizi yorar.


Kötü çocuk yetiştirmenin yolları nı kaleme almış bir yazar keşfettim.C.G.Salzman hepimizin anlayabileceği teknik bir sürü terim içermeyen, üstelik maddelerle yazmış kitabı.

Sabır önemli çocuk yetiştirirken.Ama aynı zamanda net olmak , öğretici olmak , kimine göre biraz idealist ,kimine göre biraz gaddar olmak gerek.Merhamet ,sevgi ,korumacılık ,yerine geçme hep karıştırılan davranışlar gibi geliyor.Sevgi kesinlikle verilmeli sevgi ile büyümeli çocuk.Ama sevgi veriyorum diye merhamet altında ezilmemeli koruma kalkanlarında büyümemeli çocuk.İşte bu uğurda katedilecek çok yol ,okunacak çok kitap, yaşanacak bir çok deneyim var önümde.Mesele çocuk büyütmek değil,mesele büyük çocuk yetiştirebilmede

Hafta Sonu

Geçtiğimiz haftasonu Edirne de anneanne ve dedenin yanına gittik.Hem ipeğin doğum günü hem de bir yakınımızın nişan töreni derken kutlamalarla gecen bir hafta sonu oldu.İpek için zaman daha da eğlenceli geçti sanıyorum çünkü çevresinde ki herkes ipekle ilgiliydi.Bu ilgiye kanımca bayılan ipeğin durumdan hiçbir şikayeti yoktu.Kalabalık ortamda gerçekten bir hareket ve bereket oluyor.İpek daha aktif ,kıpır kıpır artık oyunlar oynamaya çalışan, oyunlar yaratan bir bebek oldu.


Doğum günü haftası olması sebebiyle anneannesi ipek için çok güzel pastalar börekler hazırlamış ancak hepsini biz yedik.İpeğin doğum günü haftası kilosal durumlar gözardı edilip hepsinden hem kendim hem kızım için yiyiverdim valla .Ayrıca gidilen nişan davetinde de verilen ikramlar hiç ziyan edilmeden afiyetle mideye indirilmiştir.Hiç utanılmadan işte burada da açık seçik beyan edilmektedir.Bir süredir kilo vermek adına yapılan çalışmalar sonuç vermedi mi ? elbette verdi tabi :) Eh birazcık ta buna güvenerek sanki 'yok yok çok yemedim ,tadına baktım' iç ses konuşmasıyla hafta başına ulaşılmıştır.

İpek ile yolculuklar da çok keyifli.Kızım gezmeyi çok seviyor.Artık gezme konusunda daha da bilinçli.Kapıdan dışarı çıkmak istediğinde bunu bize belirtiyor.Havalar ısınsa da rahat rahat dışarı çıkıp gezebilse miniğim:) Önceleri sokaklarda yerden bitme yürüyen bebekler gördüğümde çok şaşırır aynı zamanda çok sevimli bulurdum.Yer mantarı şeklinde yürüyen bir kızım var artık :) Biz ipeğin evde yürür olmasına alışmıştık ancak dışarıda yürümesi yanında minik minik adımlaması ayrı bir keyifli olur :)


Hafta başında doktor kontrolümüz var.Artık yemeklerimiz daha rahat ,uykular daha düzenli.Bizi daha iyi anlıyor ya da anladığını biz daha iyi kavrayabiliyoruz. Verdiği tepkileri ne yapmak istediğini bilir tepkiler.Gün geçtikçe yeni yeni aktiviteler öğreniyor ve uyguluyor.Şimdi gündemimizde tuvalet alışkanlığı kazanması var.İpek 11 ay itibari ile tuvaletin ne olduğunu anlamlandırmaya çalışıyordu.Şimdi oturak alma konusunda erken olup olmadığını doktoru ile görüşeceğim.Ama ben ipeğin tuvalet eğitimi için hazır olduğunu düşünüyorum.Öncelikle gözlem çok önemli.Hangi saatlerde nasıl davranışlar sergilediğini bilmek , ve sanırım ara ara oturakta oturmasını sağlamak gerek.Aslında bir an önce bezden kurtulsun istiyorum.Ancak bu bir süreç ve her bebek için değişik zamana yayılan bir süreç.

Hafta sonundan birkaç resim koyalım :)

Kapıdan kaçma çalışmaları