18 Mayıs 2011 Çarşamba

2 yaş kimlik oluşum

Bu sefer gerçekten uzun bir ara oldu sanırım.Ama biraz ara vermem gerekti.Biraz yenilenmek biraz biriktirmek gerekti.Hani bir de bazen yazmak istersin de yazamassın ya ,benim için öyle oldu.Zaman durmadı elbet.Zaman devam etti kızım 27 aylık bana göre hem büyük hem küçücük bir kız..

Bugünlerde kreş arayışlarımız sonuç buldu ve içimin sindiği bir kreş ile anlaştık.Şimdilik haftanın 3 günü olarak yumuşak bir geçiş yapmak niyetindeyiz.Bu süreçte ipek bizi yönlendirecek.Mutlu mu ? huzurlu mu? kilo alıyor mu ? gelişiyor mu ? göreceğiz.Kreşlerde seçenekler çok. çok çeşitli kreşler olduğu gibi içlerinde de farklı uygulamalar bulunan kreşler var.Oyun grupları 5 yarım günler 3 tam günler 3 yarımlar falan oooo  bi dolu seçenek.Kimi var tamamen maddi kaygılı,  kimi biz çocukların mutluluğu için çalışıyoruz deyip ipleri çocuklara bırakmış.Ama şunu çok iyi anlamış bulunuyorum ki okul olayı daha yuvadan başlıyor ve zor iş.

Tabi bu zaman içinde ipek çok değişti.Bıdık bıdık her şeyi anlatıyor. sayıyor ,zıplıyor hopluyor, istekler için mücadele veriyor.İki yaş sendromunu en kıyısından atlatmak için okuyor , sabır sayıyoruz.Neticede işe de yarıyor.

Şimdilerde taklit ustası kızım biz nasıl davranış sergiliyorsak aynısını kendisinde görmemiz mümkün hale geldi.Zaman zaman beni çok şaşırtıyor.Öyle şeyler söylüyor durup bakıyorum acaba bu kocaman cümleler kimden çıktı diye:) Geçen gün evden çıkarken kapıyı kapatacaktım ki bana anahtarı aldın mı ? diye sordu.Büyüyor ve her geçen gün kendi kimliğini oturtuyor.Seçimleri daha sabit ,istekleri daha net, uykuları daha düzenli, hala rutinlerini seviyor.Ve hala bizi etrafında döndürebiliyor:)

Kreşlerin belki en can sıkıcı yanları yeni başlayan yavruların kaçışı olmayan hastalık mücadelesine girmeleri bence.Düzen değişiyor, tek olduğu, hakimi olduğu ortam değişiyor.Bu bile başlıbaşına sıkıntılı bir gerçek.Kreş ile ilgili deneyimler ,yaklaşımlar yaşandıkça anlatılacak.