9 Eylül 2010 Perşembe

yaz geçerken

Bu yıl yaz daha da çabk geçti.Bu yıl yaz güzel değildi.İyi ki çabucak geçti.Bu yıl yaz sevimsizdi , verimsizdi, neyse ki geçti (gibi).Hiç bir yaz bu kadar kış gelsin istememiştim.Kış geliyor ,ev değişiyor, yeniler geliyor, hayat dönüşüyor ve ben değişiyorum.Bir bayram arifesinde herkes alışveriş telaşındayken benim hayatımda farklı telaşlar var.

Bu yaz başında ipek çişini söylemeye başladı yaz sonuna geldik ve sanırım söylemekten sıkıldı.Geçtiğimiz haftayı evi sulamakla geçirdi.Krozetin yanından bile geçmek istemiyor.Oldu bişi ama bulacağız bakalım.Dedektif gadget anne versiyonu iş başına.Zorlama yok, ceza yok, istediğinde tekrar yapacaktır diye beklemekteyiz.Ancak zor işmiş cidden kayıtsız kalmak.Resmen gözümüzün içine bakarak salıveriyor sarı sıvıyı her yerlere.Bir sonra ki karede kendini yerleri silerken görebilirsin.Yanında küçük yardımcınla ,aaa yok yardımcı mı? yerleri silme işinde sanırım ben ona yardımcı kalıyorum.Bir de bunun mücadelesi var.Çişi yaptıktan sonra temizleme kısmına dahil olma çabasında yavrum.Yeniden lazımlık günlerine geri mi dönmeli? Yoksa bu sevdayı başka bahara mı ertelemeli? İnadım inad kıçım iki kanat mı demeli? yeniden kuruluğu mu sevdirmeli? yyoksa biraz bülent ortaçgil mi dinletmeli? Annenin kafası bu kadar karışıkken bir terapiste gözükmeli.

Çok yakın bir zamanda evimizi taşıyoruz.Çok iş var yapılacak.Çok az zaman var, ''yine yeni yeniden iki ayak bir pabuçta 2'' çok yakında burada.