10 Şubat 2010 Çarşamba

mesele çocuk büyütmek değil

İpek son zamanlarda biraz inatçı,biraz benim istediğim olsuncu.Artık parmak yaşantısına geçtik.Parmakla hiç yorulmadan istediklerini gösterip, illede almak istiyor.Eğer bir şekilde elde edememişse anne ,baba ,bakıcı uygun görmediyse ,eyvah basıyor yaygarayı.Dışarıdan sesimizi duyan acaba minicik bebeğe ne oldu? N'pıyorlar bu çocuğa diyebilir.İlgisini çeken her nesne illa incelenecek.İşte mesele burda başlıyor.Malesef her şey izin verilebilecek durumda olmuyor.Bulaşık makinasından temizler çıkarılıp dolaplara yerleşirken, aradan dereden sıyrılıp elini attığı gibi bıçağı kapabiliyor, yada bir bardak avuçlanıp hızla kaçırılıyor.Evet bunları yaşayarak büyüyecek çocuklar.Belki deneyimleyerek hayatı öğrenecekler.Korumacı , sakınan anne baba çocuğa yapılan kötülüklerden biri bu kesin.Lakin çocuk yetiştirme ayrı bir sanat işiymiş.Çocuk boş bir küp ve onu senin örneklerin, verdiklerin dolduracak.Biraz sakin kalıp düşünmek ,biraz önceden planlamak, biraz hazır olmak gerek.Kriz anlarında ne yapacağımıza nasıl davranacağımıza karar vermek gerek.İpek istediği her ne ise ,elde edemediğinde artık daha büyük tepkiler vermeye başladı.Ancak başta hayır dediğim bir şeyi ağladığı için vermemem gerektiğini biliyorum.

Kısıtlanmak , engellenmek insan psikolojisinde saldırganlığa sebebiyet verir.İpeği engellemek istemiyorum.Daha yumuşak geçişler yapmaya gayret ediyorum.Ara ara ciddi anlamda sinirlerim gerilebiliyor.Böyle durumlarda şarkı söylemeye başlıyorum.Hem kendim sakinleşmeye çalışıyorum hem de ipeğin dikkatini başka yöne çekmeye gayret ediyorum.Çocuklar anne ve babaların davranışlarını taklit ederek öğreniyorlarmış.Stresinizi dışarı nasıl yansıttığınız çok önemli.Sürekli şikayetçi , memnuniyetsiz olmak hem kendimizi hem çevremizi yorar.


Kötü çocuk yetiştirmenin yolları nı kaleme almış bir yazar keşfettim.C.G.Salzman hepimizin anlayabileceği teknik bir sürü terim içermeyen, üstelik maddelerle yazmış kitabı.

Sabır önemli çocuk yetiştirirken.Ama aynı zamanda net olmak , öğretici olmak , kimine göre biraz idealist ,kimine göre biraz gaddar olmak gerek.Merhamet ,sevgi ,korumacılık ,yerine geçme hep karıştırılan davranışlar gibi geliyor.Sevgi kesinlikle verilmeli sevgi ile büyümeli çocuk.Ama sevgi veriyorum diye merhamet altında ezilmemeli koruma kalkanlarında büyümemeli çocuk.İşte bu uğurda katedilecek çok yol ,okunacak çok kitap, yaşanacak bir çok deneyim var önümde.Mesele çocuk büyütmek değil,mesele büyük çocuk yetiştirebilmede

5 yorum:

mine dedi ki...

canım yaa senin yazıların neden güncellenmiyor anlamıyorum..yeni yazılarını göremiyorum..

SERRA dedi ki...

evet canım mesele çocuk yetiştirmek,bizlerin anne - baba olarak merhametle sabırı ,disiplinle cezayı iyi ayırması gerekir sevgiler

kuzunun annesi dedi ki...

Çok haklısın gercektende. bazen bende çok fen sabrımın taştığını hissediyorum . Allah dağına göre kar veriyor derler ya gerçi:)
bu arad bende şikayetçiyim , yazıların benim izleme listemde de güncellenmiyor.

anneyazar dedi ki...

Hayatım haklısın haklısın da güncellenmiyor yazıların. Artık sen bu blogu taşısan biz de senin güzel yazılarını geç farketme derdimizden kurtulsak :)

fazi dedi ki...

yakında yeni blogumga olucam :)