12 Ekim 2010 Salı

kararsız zamanlar

Öyle böyle derken yeni evimize taşındık bile.Yenilere alışmak benim için çok kolay değil.Bu nedenle yeni eve alışamadım henüz.Yine de birçok yönden bizim için daha uygun ve kullanışlı olacağı kesin.İşime yakın eve daha çabuk ulaşabiliyorum.Gelecek dönem için ayşe ipegi kreşe başlatma düşüncemiz var.Kreş benim iş yerime çok yakın.Dolayısıyla fazla vakit kaybı olmadan beraber gidip gelebileceğimiz bir mevkiide.Ev yenilenince içimden taşan eşyaları da yenileme isteğini durdurmaya çabalıyorum.Yoksa bu durumun bir sonu yok.

20.ayın içinde olan yumurcak kuzum artık dilimizi daha iyi anlar hale geldi.Şimdi birebir yaptığımız hareketleri taklit etmeye başladı.Örnek olmak ne zor işmiş yahu.Herşeyi kendisi yapmak istiyor.Yemek yemek, giyinmek ,soyunmak, evde ne var ne yok elinden geçsin istiyor.İsteklerini yaptırmak için daha fazla çaba sarfediyor.Çünkü zaman zaman yapmaması gereken işlerede el atıyor.Kandırmak ,oyalamak artık eskisi kadar kolay da değil.Hiç unutmuyor hafızaya kaydettikten sonra bir şekilde tekrar deniyor.Tepkileimizi ölçüyor.Kararlılığımız karşısında bazen isyan ediyor.Bağırıyor, ağlıyor, kendini yerlere bile atabiliyor.Böyle durumlarla başa çıkmak gerçekten sabır işiymiş.Okuduğumuz kitaplar ,uygulamalar,örnekler falan hep havada kalıyor.Gecen haftasonu alışveriş için bir merkeze gittik.İpeği durdurabilene aşkolsun.Oradan oraya koşmak, kendi başına olur olmaz heryere dalmak, kucağa almamıza bile izin yok baktık olacak gibi değil hemen evin yolunu tuttuk.İpeği güç bela kucağıma aldım ve gözlerinin içine bakarak oldukça kararlı bir şekilde böyle davrandığın için eve gidiyoruz dedim.Üzgün bir ifade ile bakıp ne dediğimi anlamış olacak ki bağırmaları kesip yanağımdan öptü.Arabaya gittiğimizde koltuğuna oturdu ve sesini çıkarmadan eve kadar geldik.İçimin yağları eridi denir ya işte aynen öyle bir durumdu.Ya istediği gerçekten oradan çıkmaktı ya da ne yapacağını bilemediği için bu şekilde davrandı bilemiyorum ama kararlılığım işe yaradı diye düşünüyorum.Peki şimdi bir alışveriş merkezine gitsek yine aynı mı olacak acaba?

Geçtiğimiz aylarda yaz döneminde ipeğe emzik bıraktırmıştık.Aynı döneme bez bırakma çiş eğitimide denk gelince yine o dönem konuştuğumuz bir pedegog olmaz kötü yapmışsınız iki olayı birlikte bırakmak iyi olamamış emzik için geri adım atın diye önerdi.E tabi pedegog böyle söyleyince biz vah tüh çocuğa ağır gelmesin deyip emziği aa bak bulduk deyip geri çıkarmıştık.Hal böyle olunca bir iki güne kalmadan çişini kakasını tuvalete yapan kuzu birden döndü.İmkanı yok oturaga tuvalete yapmaz oldu.Ve biz çaresiz tekrar beze dönüş yaptık.Sanırım kafasında bez ve emziği birleştirmişti.Biri geri dönünce diğerini de bıraktı.Aradan 3 aya yakın bir zaman geçti.Emziği bırakma işine geri döndük.3 gündür emziksiz uyuyor.Tabi gece uyanıp emme emme diye ağlıyor.Şu bir gerçek ki en kötü karar bile kararsız kalmaktan daha iyidir.Başta geri dönmeseydik şimdi emzik için ağlamıyor olacaktı.Ama bazen okuduklarımız çevremiz bir şekilde bizi etkiliyor ve davranışlarımızı yönlendirebiliyor.Herşeyin en iyisini ararken yanlış davranabiliyorsun.Tabi tecrübe ediyorsun ,kulağına küpe oluveriyor.Şimdi daha zorlu bir süreç başlıyor.2 yaş bakalım nasıl gelecek ve geceçek

1 yorum:

ÇALIŞAN ANNE OLMAK dedi ki...

Hah işte buldum bütün suç sende :))) Öylesine kendi bloguma bakarken neler yazmışım, neler yayınlamışım diye içten bir dilek okudum " bu yıl sizin yılınız olsun" diye :)) Ahanda yakaladım herşey senin yüzünden :))
Oturup oturup dururken, pastalar yaparken o dileğin üzerinden sadece 30 gün sonra sen kalk hamile kal ve hiç hesapta yokken bir kız anası daha ol :)) Canım şaka bir yana blogunu inceleme fırsatım olmadı ama sanıyorum sende benim gibi yeni anne ve yepyeni bir ev sahibesisin. Allah ağzınızın tadını bozmasın. En kısa zamanda blogunu inceleyip sanıyorum takipçin olacağım. İzmirden sevgiler...
Pls bundan sonra ağzımızdan çıkan dualara dikkat edelim :)))